Peyote "Milano beni kaygılandırıyor ama eğleniyorum"

"Diğer kadroyu düşünmemeye çalışıyorum..." diye itiraf ediyor Willie Peyote, Segrate'deki Parco della Musica'da bu ilk edisyonun diğer kahramanlarının isimleri arasında gezinirken. Programdaki tek İtalyan olan Torino'lu rapçi, Massive Attack , Nine Inch Nails veya Smashing Pumpkins gibi Anglo-Amerikan şov dünyasının kıdemlilerinin önünde belli bir hayranlığı gizlemiyor. 22 Temmuz'da kariyerinin son İtalyan konserini sahneye emanet edecek olan The Who'dan bahsetmiyorum bile. Ağustos sonunda kırk yaşına girecek olan Guglielmo Bruno, namıdiğer Willie, önümüzdeki perşembe bekleniyor. "Yönetilemez sıcağın dışında eğleniyorum" diye temin ediyor. "Bir fikir belirtmek için çok erken olsa bile çünkü şu anda sadece birkaç konser verdik, bunlardan biri de doğum günümü erken kutladığım Torino'daki konserdi."

Yaşadığımız canlı sezonu nasıl değerlendiriyorsunuz?

"Birçok gösteri izledim ve söylemeliyim ki, pandemi sonrası balonun patlamasına rağmen ( canlı müziğe büyük bir istek vardı ve hemen hemen her öneri işe yarıyordu - ed.), bana öyle geliyor ki hâlâ birçok insan konserlere gidiyor."

Neyi beğendin?

"Marracash, Cremonini, Pinguini Tattici Nucleari'yi gördüm, ama aynı zamanda Joan Thiele, Franco 126, Dario Brunori'yi de gördüm. Hepsini çok beğendim, her ne kadar iyi tanımadığım sanatçıların en ilginç iki canlı gösterisi Marco Castello ve La Niña olsa da".

Bazı stadyum gişe rekorları kıran filmler çok kavramsaldır ve kesin bir anlatıma sahiptir.

"İlginç, ama benim tarzım değil. Çok fazla çalmanın ve müzik yoluyla çok fazla hikaye anlatmanın olduğu konserleri severim, belki büyük bir orkestra, korolar, yaylılar eşliğinde."

Gazze, Ukrayna, medeni haklar. Mikrofon biraz sorumluluk mu, değil mi?

"Bence evet. Birçok insana ulaşma fırsatı veriyor ve bunu faydalı bir şekilde kullanmak doğru. Şarkılarda zaten bulunan birçok şeyden bahsediyorum, bunu bir şarkıdan diğerine yapmıyorum çünkü önemsediğim her konu zaten müzikte ele alınmış oluyor ve bu yüzden çalma listesinde yer buluyor".

Örneğin " Giorgia nel Paese che si Meraviglia " adlı tekli.

"Evet. Şu anda bizimkisi bana değişim bekleyen bir ülke gibi görünüyor. Fırtınadan önce bir tür sakinliğin hüküm sürdüğü hissine kapılıyorum, buna öyle diyelim. Ayrıca herkesi diken üstünde tutan uluslararası politik durumun da sonucu."

Her izleyicinin kendine has özellikleri vardır. Ve Milano izleyicisi de bir istisna değildir.

" Milano dünyanın merkezidir, ancak her şey burada döndüğü için aynı zamanda kurdun evidir. Milano'da oynamak, başka herhangi bir yerde oynamaktan daha büyük bir etkiye sahiptir, çünkü şehir, tam da bu özelliklerden dolayı, sizi sorumlu kılar ve üzerinize iyi, olumlu, uyarıcı bir kaygı yükler".

Sanremo 2026'yı düşündün mü?

"Bu yıl yarışmaya geri döndüğüm şarkının adı 'Grazie ma no grazie', bu konu için geçerli. Bunu İtalyan halkının geri kalanı gibi ben de evimden televizyondan izleyeceğim".